บันทึกการสนทนา

ทุกคนคงรู้จักกับการสนทนาผ่านโปรแกรม MSN
ฉันชอบมันนะ
แต่ในเมื่อมันหมดความนิยม
อย่างไม่มีใครเคยคาดคิดมาก่อน
เมื่อตอนมันเป็นที่นิยม

แล้วก็ไม่มีใครคุยกันผ่าน MSN อีกเลย...

ประโยชน์ของ MSN คือการใช้เป็นเครื่องมือสื่อสาร
ในทุกขนาดของความกว้างช่องว่างระหว่างความสัมพันธ์
ส่วนเสน่ห์ของ MSN คือ การเปลี่ยนหัวเอ็มท้ายเอ็ม
เปลี่ยนสีชื่อเอม เปลี่ยนรูปภาพประจำตัว
เปลี่ยนสีตัวอักษร เปลี่ยนตัวอักษรให้เป็นการ์ตูนเคลื่อนไหวหลากสีหลากสัน
แต่เสน่ห์ยิ่งกว่าที่ฉันชอบมัน
คือ..."บันทึกการสนทนา"

"บันทึกการสนทนา"
เรียงรายเป็นรายคน เรียบเรียงเป็นรายเดือน
สำหรับฉัน...
มันก็เป็น Diary อีกเล่มหนึ่งนั่นเอง
เวลาที่ฉันว่าง หรือ อยากว่าง
รื้อค้นบันทึกการสนทนาขึ้นมาอ่าน เราก็พบกล่องความทรงจำขนาดใหญ่
ตอนนั้นเราคุยกับใครบ้าง คุยอะไรกัน
อะไรเป็น Topic ยอดนิยม
งานการบ้าน ชีวิต ความรู้สึก
เรามีโอกาสได้ย้อนกลับไปดู "ความคิด" ของตัวเอง
ความคิดที่สะท้อนผ่านการสนทนา
ตัวเราในวันนี้มองย้อนไป
อมยิ้มเล็กๆ ทำไมตัวเราในตอนนั้นคิดแบบนั้น แบบนี้
บางครั้งยังแอบขำ คิดอะไรของเรากัน

เราเติบโตขึ้นเยอะและผ่านอะไรมามากมายเหมือนกันนะ

ยิ้มเล็กๆ ให้กับการเติบโตของความคิด (':


Diary นี้ไม่มีการปรุงแต่ง
บันทึกอย่างทันท่วงที ณ ขณะที่เรากำลังดำเนินเหตุการณ์

ยังยิ้ม ยังหัวเราะ ยังเศร้า ทุกครั้งที่เปิดอ่าน

ยังมีเรื่องราว ยังจดยังจำ



"บันทึกการสนทนา"